Daniël Lohues vertelt “Ik word bijna altijd uit de rij gehaald.”
Onze afspraak vindt plaats bij een logement midden op het Griendtsveen, niet ver van waar hij woont. De persdag staat in Amsterdam gepland, maar voor Drenthe Magazine is een uitzondering gemaakt. Alles wat hij muzikaal oppakt, lijkt eenvoudig in goud te veranderen. Ook al wordt singer-songwriter Daniël Lohues overladen met lof en onderscheidingen voor z’n werk: een Zilveren Harp, Edison, Annie MG Schmidt prijs, Ere Burger van de gemeente Emmen, de Dagblad van het Noorden prijs, de H.T. Buiskool trofee en de Culturele Prijs van Oost Nederland, hij blijft bezig zich te verbeteren en gaat nieuwe uitdagingen niet uit de weg.
Bang dat je een keer niet meer succesvol zult zijn?
“Nee, daar ben ik niet bang voor. Ik zit er niet in voor het gewin, de parade en de status. Eigenlijk ben ik altijd hard aan het werk, constant bezig met ideeën voor een nieuw liedje. Ik krijg gelukkig veel waardering, dat is genoeg. Platen maken is waarvan ik hou. Ik stel mijn leven in dienst van het maken van liedjes. Als je dat doet, kun je ook heel veel aan. Randzaken mogen het maken van ambachtelijke songs niet in de weg zitten. Al twintig jaar probeer ik op professioneel niveau muziek te maken en hoop dat nog lang te blijven doen. Ik kom er steeds meer achter, dat mensen meer aan mijn muziek hebben dan alleen vermaak. Daar word ik op mijn manier gelukkig van.”
Titel nieuwste CD ‘Moi’
In je nieuwste CD ‘Moi’ kruip je meer dan ooit in de huid van de persoon waarover je zingt?
“Ja dat klopt, Moi is meer dan ‘hallo’ in het Drents. Jarenlang liep ik met dit idee rond, tot op een dag ik wakker werd en wist, zo ga ik het noemen. De tijd was er schijnbaar rijp voor. Vaak begin ik met een idee die ik heb opgedaan in de VS…… Lees verder in het nieuwe Drenthe Magazine
