Patricia Snel – Appels met Peren

BIOGRAFIE: Bestsellerauteur Patricia Snel (1967) groeide op in Gouda en studeerde in Leiden Italiaanse taal-en letterkunde en kunstgeschiedenis. Na haar studie werkte zij enkele jaren voor een marketing en communicatiebureau, richtte diverse bedrijfjes op en reisde o.a. een half jaar lang door Zuid-Amerika en Afrika. Voor haar debuut en bestseller Verblind (2010) dompelde zij zich onder in de Amsterdamse wereld van wiethandel. In 2006 verruilde Patricia de hoofdstad voor het Drentse platteland, het decor voor haar tweede roman De intrigant (2011). Sinds januari 2011 woont en werkt ze in Singapore, waar De expat zich afspeelt. Naast schrijven geeft Patricia ook lezingen en workshops over het schrijverschap.

Appels met Peren

Toen ik zes was, huurde mijn familie in de schoolvakanties al een huisje in het bos in Drenthe. Mijn broer en ik speelden dag en nacht buiten. Niets vonden we spannender dan met onze vader en moeder met zaklantaarns op reeën- en konijnenjacht te gaan, zoals we dat noemden. Kijken of we de dieren met onze bundel licht in het donker konden opsporen. We begroeven schatten onder dennenbomen in het bos, niet veel meer dan een paar oude centen voor als het ooit crisis zou worden. Drenthe maakte toen al veel indruk op me met haar natuurschoon, de rust, de ruimte, de boslucht, de flora en de fauna, de vriendelijk mensen met hun gezonde appelwangen. Daarom was het eigenlijk helemaal niet zo gek dat ik uiteindelijk de hoofdstad voor het platteland verruilde. Daar, midden in de natuur tussen de reeën, vogels en eekhoorns, vond ik ook de rust om mijn debuut Verblind te schrijven. Zoals Amsterdam me inspireerde om over de wiethandel te schrijven, zo inspireerde het dorpse leven me om De intrigant te schrijven. Een verhaal over corruptie van lokale overheden, en integratie van stedelingen op het platteland. Want eerlijk is eerlijk, als westerling moest ik zeker even omschakelen om mijn draai in de hechte dorpsgemeenschap te vinden.

Aan die draai kwam een einde toen mijn geliefde een baan aangeboden kreeg in Singapore. We twijfelden geen moment, ook al was ik er nooit geweest en kende ik er niemand. Het avontuur lonkte en schrijven kan overal.

Inmiddels wonen we er alweer twee jaar met veel plezier. Ik geniet van de zon, het reizen in Azië, de mensen, de dynamiek van de stad zonder horizon en van de gekte. In plaats van naar de reeën te kijken en vrolijk begroet te worden door een dorpeling, zie ik hier hoe dames hard hun best doen een Louis Vuitton-tas of een westerse man te bemachtigen, en hoe hulpjes in de huishouding, maids genoemd, met de hondjes van hun baas in Burburry-draagzakjes boodschappen doen. Maar ik zie ook hoe mannen zich verliezen in hun werk en de verleidingen van de stad. Het is een compleet andere wereld, een wereld waar alles om geld en status draait, maar die daarom niet minder interessant en inspirerend is om over te schrijven. Ik zou De expat nooit hebben geschreven als ik niet getuige was geweest van de luxe en de misstanden in Singapore, zoals uitbuiting en prostitutie. Men bedekt dit soort zaken het liefst met het hoogpolige tapijt waar de koningin zojuist overheen is gelopen, maar ik besloot ze te verwerken in mijn De expat.

Ook al heb ik mijn draai hier gevonden, mijn verblijf is tijdelijk. Uiteindelijk ga ik weer naar huis, en mijn thuis, dat is Nederland, dat is Drenthe. Terug naar de natuur, naar de rust, om er de boslucht op te snuiven.

Patricia Snel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here